turbatur. Cur venisset neque augendis militum stipendiis neque adlevandis laboribus, denique nulla bene faciendi licentia? At hercule verbera et necem cunctis permitti. Tiberium olim nomine Augusti desideria legionum frustrari solitum: easdem artes Drusum rettulisse. Numquamne ad se nisi filios familiarum venturos? Novum id plane quod imperator sola militis commoda ad senatum reiciat. Eundem ergo senatum consulendum, quotiens supplicia aut proelia indicantur: an praemia sub dominis, poenas sine arbitro esse? (f) Multa quippe et diversa angebant: validior per Germaniam exercitus, propior apud Pannoniam; ille Galliarum opibus subnixus, hic Italiae inminens : quos igitur anteferret? Ac ne postpositi contumelia incenderentur. At per filios pariter adiri maiestate salva, cui maior e longinquo reverentia. Simul adulescentibus excusatum quaedam ad patrem reicere, resistentisque Germanico aut Druso posse a se mitigari vel infringi: quod aliud subsidium, si imperatorem sprevissent? ceterum ut iam iamque iturus legit comites, conquisivit impedimenta, adornavit naves: mox hiemem aut negotia varie causatus primo prudentes, dein vulgum, diutissime provincias fefellit.

(9) Nil habet infelix paupertas durius in se, Quam quod ridiculos homines facit.

inquit,

Exeat,

Si pudor est, et de pulvino surgat equestri,
Cuius res legi non sufficit, et sedeant hic
Lenonum pueri, quocumque in fornice nati.
Hic plaudat nitidi praeconis filius inter
Pinnirapi cultos iuvenes iuvenesque lanistae.
Sic libitum vano, qui nos distinxit, Othoni.

Quis gener hic placuit censu minor atque puellae

Sarcinulis impar? quis pauper scribitur heres? Quando in consilio est Aedilibus? Agmine facto

Debuerant olim tenues migrasse Quirites.

(h) Nam si Pieria quadrans tibi nullus in arca Ostendatur, ames nomen victumque Machaerae, Et vendas potius, commissa quod auctio vendit Stantibus, oenophorum, tripodas, armaria, cistas,

Alcyonem Pacci, Thebas et Terea Fausti.
Hoc satius, quam si dicas sub iudice, Vidi,
Quod non vidisti, faciant equites Asiani
Quamquam, et Cappadoces faciant equitesque
Bithyni,

Altera quos nudo traducit Gallia talo.

Nemo tamen studiis indignum ferre laborem
Cogetur posthac, nectit quicumque canoris
Eloquium vocale modis, laurumque momordit.

2. Comment on-pergere ad Treveros [et] externae fidei-Inachus Acrisiusque patres mediaeque Mycenae-obstantia silvarum-rogationis Caeciliae causa-reiectione interposita-nec habet quem porrigat ore trientem-tanquam habeas tria nomina-ancilla natus trabeam et diadema Quirini et fasces meruit-balnea sescentis et pluris porticus.

3. Summarize the chief differences between Silver Latin (Tacitus and contemporaries), and Latin of the Ciceronian age, in the syntax of―

(a) The Noun.

(b) The Verb.

4. Distinguish between antiquus, vetus, priscus, and secondary adjectives from the same stems.

5. By what steps did the legend of the Aeneadae come to assume the form and the significance which Vergil assigns to it.

6. Translate

(a) Te quoque, Luna, traho, quamvis Temesaea labores

Aera tuos minuant; currus quoque carmine

nostro

Pallet avi, pallet nostris Aurora venenis.
Vos mihi taurorum flammas hebetastis et unco
Impatiens oneris collum pressistis aratro.
Vos serpentigenis in se fera bella dedistis
Custodemque rudem somni sopistis, et aurum
Vindice decepto Graias misistis in urbes.
Nunc opus est sucis, per quos renovata senectus
In florem redeat primosque recolligat annos.
Et dabitis! neque enim micuerunt sidera
frustra,

Nec frustra volucrum tractus cervice draconum
Currus adest.

(b) Ab Narnia, vitandae suspicionis, an quia pavidis consilia in incerto sunt, Nare ac mox Tiberi devectus auxit vulgi iras, quia navem tumulo Caesarum adpulerat dieque et ripa frequenti, magno clientium agmine ipse, feminarum comitatu Plancina, et vultu alacres incessere. Fuit inter inritamenta invidiae domus foro imminens, festa ornatu, conviviumque et epulae, et celebritate loci nihil occultum. Postera die Fulcinius Trio Pisonem apud consules postulavit. Contra Vitellius ac Veranius, ceterique Germanicum comitati tendebant, nullas esse partis Trioni;

neque se accusatores, sed rerum indices et testes mandata Germanici perlaturos. Ille dimissa eius causae delatione, ut priorem vitam accusaret, obtinuit, petitumque est a principe cognitionem exciperet. Quod ne reus quidem abnuebat, studia populi et patrum metuens.

GREEK.-PART II. (TRANSLATION.)
Professor Tucker and Mr. Tubbs.

1. Translate, with notes explanatory of syntactical or other difficulties and allusions

(α) καὶ οἴεσθε ἴσως τὰς γενομένας ὑμῖν σπονδὰς ἔχειν τι βέβαιον, αἳ ἡσυχαζόντων μὲν ὑμῶν ὀνόματι σπονδαὶ ἔσονται (οὕτω γὰρ ἐνθένδε τε ἄνδρες ἔπραξαν αὐτὰ καὶ ἐκ τῶν ἐναντίων), σφαλέντων δέ που ἀξιόχρεῳ δυνάμει ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ ἐχθροὶ ποιήσονται, οἷς πρῶτον μὲν διὰ ξυμφορῶν ἡ ξύμβασις καὶ ἐκ τοῦ αἰσχίονος ἢ ἡμῖν κατ ̓ ἀνάγκην ἐγένετο, ἔπειτα ἐν αὐτῇ ταύτῃ πολλὰ τὰ ἀμφισβητούμενα ἔχομεν. εἰσὶ δ ̓ οἳ οὐδὲ ταύτην πω τὴν ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ οὐχ οἱ ἀσθενέστατοι· ἀλλ ̓ οἱ μὲν ἄντικρυς πολεμοῦσιν, οἱ δὲ καὶ διὰ τὸ Λακεδαιμονίους ἔτι ἡσυχάζειν δεχημέροις σπονδαῖς καὶ αὐτοὶ κατεχονται.

(6) ὄχλοις τε γὰρ ξυμμίκτοις πολυανδροῦσιν αἱ πόλεις καὶ ῥᾳδίας ἔχουσι τῶν πολιτειῶν τὰς μεταβολὰς καὶ ἐπιδοχάς. καὶ οὐδεὶς δι' αὐτὸ ὡς περὶ οἰκείας πατρίδος οὔτε τὰ περὶ τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν τῇ χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς· ὅ, τι δὲ ἕκαστος ἢ ἐκ τοῦ λέγων πείθειν οἴεται ἢ στασιάζων ἀπὸ τοῦ κοινοῦ λαβὼν ἄλλην γῆν, μὴ κατορθώσας, οἰκήσειν, ταῦτα ἑτοιμάζεται.

TO

(ε) Ετείχιζον δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἐν τῷ χειμῶνι πρός τε τῇ πόλει, τὸν Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι, τεῖχος παρὰ πᾶν τὸ πρὸς τὰς Επιπολὰς ὁρῶν, ὅπως μὴ δι' ἐλάσσονος εὐαποτείχιστοι ὦσιν, ἣν ἄρα σφάλλωνται, καὶ τὰ Μέγαρα φρούριον καὶ ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο καὶ τὴν θάλασσαν προεσταύρωσαν πανταχῇ βάσεις ἦσαν. καὶ τοὺς ̓Αθηναίους εἰδότες ἐν τῇ Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ τὴν Κατάνην, καὶ τῆς τε γῆς αὐτῶν ἔτεμον καὶ τὰς τῶν ̓Αθηναίων σκηνὰς καὶ τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσαντες ἀνεχώρησαν ἐπ' οἴκου. καὶ πυνθανόμενοι τοὺς ̓Αθη ναίους ἐς τὴν Καμάριναν κατὰ τὴν ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι, εἴ πως προσε αγάγοιντο αὐτούς, ἀντεπρεσβεύοντο καὶ αὐτοί· ἦσαν γὰρ ὕποπτοι αὐτοῖς οἱ Καμαριναῖοι μὴ προθύμως σφίσι μήτ' ἐπὶ τὴν πρώτην μάχην πέμψαι ἃ ἔπεμψαν, ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν, ὁρῶντες τοὺς ̓Αθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ πράξαντας, προσχωρῶσι δ' αὐτοῖς κατὰ τὴν προτέραν φιλίαν πεισθέντες.

(α)

ἀντιστροφὴ α'.

ὅτι σφὶν ἤδη τὰ μὲν ἐκ δόμων νοσεῖ δὴ,

τὰ δὲ πρὸς τέκνων διπλῆ φύλοπις οὐκέτ ̓ ἐξισοῦται
φιλοτασίῳ διαίτα. πρόδοτος δὲ μόνα σαλεύει
Ηλέκτρα, τὸν ἀεὶ πατρὸς

δειλαία στενάχουσ ̓ ὅπως

ἁ πάνδυρτος ἀηδὼν,

οὔτε τι τοῦ θανεῖν προμηθὴς, τό τε μὴ βλέπειν ἑτοίμα, διδύμαν ἑλοῦσ ̓ ἐρινύν. τίς ἂν εὔπατρις ὧδε βλάστοι; στροφὴ β'.

οὐδεὶς τῶν ἀγαθῶν γὰρ

ζῶν κακῶς εὐκλειαν αἰσχύναι θέλει

νώνυμος, ὦ παῖ παῖ,

ὡς καὶ σὺ πάγκλαυτον αἰῶνα κοινὸν εἵλου,

τὸ μὴ καλὸν καθοπλίσασα δύο φέρειν ἐν ἑνὶ λόγῳ, σοφά τ' ἀρίστα τε παῖς κεκλῆσθαι.