σελ. 94). Ἡ ἔννοια τῶν ἀθανάτων τούτων λόγων, οἵτινες, παρατηρεῖ ὁ Γερβίνος, ἔδει νὰ γραφῶσιν εἰς τὸ ἐσωτερικὸν μέρος τῆς αὐλαίας παντὸς θεάτρου, ἡ ἔννοια αὐτῶν, ἐπιλέγει, εἶνε ὅτι τὸ ἔργον τῆς ἀνυψώσεως τοῦ ὑποκριτοῦ, ὑπεράνω τῆς πραγματικότητος, ἐφ ̓ ὅσον ἡ τέχνη ἀπαιτεῖ τὴν ἀνύψωσιν αὐτοῦ ἀπόκειται τῷ ποιητῇ. Ἂν οὗτος και τέχῃ τὸν ἰδεώδη οἶστρον, τὸν ὑπὲρ τὸ χθαμαλὸν ἔδαφος τῆς κοινῆς ἀληθείας ἀνυψοῦντα τὴν ποίησιν αὐτοῦ, τότε ὁ ὑποκριτὴς ὀφείλει ν ̓ ἀφιεροὶ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅπως ἀποδίδῃ εἰς τὴν ὑψηλὴν καὶ ὑπὸ τῆς τέχνης ἐξην γενισμένην γλῶσσαν τὴν ἀλήθειαν καὶ τὴν φυσικὴν αὐτῆς πιστότητα.

Ἂν δὲ τὰ χρυσὰ ταῦτα παραγγέλματα ὀφείλῃ νὰ παρα κολουθῇ ὁ ὑποκριτής, δὲν πρέπει κατά μείζονα λόγον νὰ σέβηται καὶ ἀπαρεγκλίτως νὰ τηρῇ αὐτὰ ὁ τὰ διανοήματα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ ποιητοῦ ἑρμηνεύων μεταφραστής;

Καὶ ταῦτα μὲν δὴ ταῦτα. Αἱ δὲ ὑπὸ τὸ κείμενον σύντομοι ἡμῶν σημειώσεις θὰ πείσωσι, φρονοῦμεν, τοὺς παρ' ἡμῖν περὶ μεταφραστικῶν ἔργων κρίνοντας, ὅτι ὁ ἐπικρίνων μεταφράσεις ποιητοῦ λίαν δυσνοήτου καὶ εἰς αὐτοὺς ἔτι τοὺς λογίους Αγγλους, ὀφείλει οὐ μόνον τὴν ἀγγλικὴν νὰ για νώσκῃ, ἀλλὰ καὶ εἰδικῶς νὰ μελετήσῃ τὴν ἰδιόρρυθμον τοῦ ποιητοῦ γλῶσσαν, εἰ δὲ μή, ἡ κρίσις του ἐλέγχεται ἐλάχιστον ἔχουσα κῦρος.

M. N. A.

ΚΛΑΥΔΙΟΣ, βασιλεὺς τῆς Δανίας.

ΑΜΛΕΤ, υἱὸς τοῦ πρώην βασιλέως καὶ ἀνεψιός τοῦ νῦν.
ΦΟΡΤΙΜΕΡΑΣ, πρίγκιψ τῆς Νορβηγίας.

ΓΕΡΤΡΟΥΔΗ, βασίλισσα τῆς Δανίας και μήτηρ του "Αμλετ.

ΟΦΗΛΙΑ͵ θυγάτηρ τοῦ Πολωνίου.

ΚΥΡΙΟΙ καὶ ΚΥΡΙΑΙ εὐγενεῖς, ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ, ΝΑΥΤΑΙ, ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΙ καὶ ἕτεροι ΘΕΡΑΠΟΝΤΕΣ.

ΤΟ ΦΑΣΜΑ τοῦ πατρὸς τοῦ "Αμλετ.

Ἡ Σκηνὴ ἐν Ἐλσινόρη.

ΠΡΑΞΙΣ ΠΡΩΤΗ

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

Ἐν Ελσινόρη. Ὁ πρὸ τοῦ φρουρίου προμαχών. Ὁ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ φρουρῶν. Εἰσέρχεται ὁ ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ.

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ

Τίς εἶ;

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Ὄχι, σὺ πρέπει ν' ἀποκριθῆς εἰς ἐμέ· ἄλτ! σὺ εἰπὲ ποῖος εἶσαι.

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Εὐχαριστῶ πολὺ διὰ τὴν ἀντικατάστασιν· εἶνε δριμύ τὸ ψύχος καὶ δὲν αἰσθάνομαι καλὰ τὸν ἑαυτόν μου (1).

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ

Ἦτο ἥσυχος ἡ φυλακή σου;

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Οὐδὲ ποντικὸς ἐσάλευσε.

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ

Λοιπὸν καλὴ νύκτα. Αν συναντήσης τους συμφύ λακάς μου, τον Οράτιον καὶ τὸν Μάρκελλον, εἰπὲ εἰς αὐτοὺς νὰ σπεύσωσι.

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Νομίζω ὅτι τοὺς ἀκούω. Αλτ! Ε! Τίς εἶ;
Εἰσέρχονται ὁ ΟΡΑΤΙΟΣ καὶ ὁ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ.

Φίλοι τῆς χώρας.

ΟΡΑΤΙΟΣ

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

Καὶ ὑποτελεῖς τοῦ Δανοῦ.

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Καλὴ νύκτα σας,

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

Χαῖρε, γενναῖε στρατιῶτα· ποῖος σὲ ἀντικατέστησε ;

(1) Τ' is bitter cold and I am sick at heart. «I am sick at heart : δυσθύμως, ἀθύμως ἔχω».

Ο Κ. ΠΕΡΒΑΝΟΓΛΟΣ μεταφράζει «Τὸ ψύχος εἶν' ἐπαισθητὸν καὶ φρίκη μοῦ καταλαμβάνει την ψυχήν».

Ο κ. ΒΙΚΕΛΑΣ «Εἶναι τὸ κρυον τσουκτερόν. Ἐπιάσθηκ' ἡ καρδιά μου».

Ὁ κ. ΠΟΛΥΛΑΣ· «Εἶναι δριμὺ τὸ κρύο και μ' ἔπιασε ὀλιγοψυχιά».

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

Ὁ Βερνάρδος ἔλαβε τὴν θέσιν μου. Καλὴ νύκτα σας.

Ε ! Βερνάρδε!

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ

(Εξέρχεται).

Λέγε! πῶς! ὁ Οράτιος εἶν' ἐκεῖ;

ΟΡΑΤΙΟΣ

Αὐτὸς ἐπάνω κάτω (1).

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ

Καλῶς ἦλθες, Ὁράτιε· καλῶς ἦλθες, φίλε Μάρκελλε.

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

Αἴ! Ἐφάνη πάλιν τὴν νύκτα αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ;

Δὲν εἶδον τίποτε.

ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

Ὁ Οράτιος λέγει ὅτι εἶνε φαντασία μας, καὶ δὲν θέ λει νὰ πιστεύσῃ τὰ περὶ τοῦ φοβεροῦ ἐκείνου δράμα τος, τὸ ὁποῖον ἐθεάθη δὶς ὑφ' ἡμῶν. Διὰ τοῦτο παρεκάλεσα αὐτὸν νὰ φρουρήσῃ μὲ ἡμᾶς τὰς ὥρας τῆς νυ κτὸς ταύτης, ἵνα ἐπιβεβαιώση ὅ,τι εἶδομεν καὶ ὁμι λήσῃ πρὸς τὸ φάσμα, ἂν τυχόν φανῆ καὶ πάλιν.

(1) A piece of him = «μέρος αὐτοῦ», λέγει παίζων ὁ Οράτιος. Ὁ ἐκδότης τοῦ Σαίξπηρ Moltke ὑποθέτει, ὡς ἀναφέρει ὁ Wright, ὅτι ὁ Οράτιος, δυσπιστῶν ὡς πυρρωνιστής εἰς τὴν πραγματι κότητα του φάσματος, δὲν ἔχει ἐν ἑαυτῷ τὴν πίστιν, ἣν ἔχουσιν ὁ Βερνάρδος καὶ ὁ Μάρκελλος, ἑπομένως δὲν εἶνε παρὼν ὅλος ὁ Οράτιος, ἀλλὰ μέρος αὐτοῦ. Τὸ : A piece of him ἑρμηνεύεται ὑπὸ του Moberly διὰ τοῦ «Κάτι παρεμφερές αὐτῷ».

A