ΟΡΑΤΙΟΣ Μπά, μπά ! δὲν θὰ φανῇ. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Κάθισε λοιπὸν νὰ προσβάλωμεν καὶ πάλιν τὰς ἐναντίον τῆς διηγήσεώς μας ὠχυρωμένας ἀκοάς σου, διη γούμενοι τί ἐπὶ δύο νύκτας εἴδομεν. ΟΡΑΤΙΟΣ Καλά, ἂς καθίσωμεν νὰ ἴδωμεν τί περὶ τούτου θὰ εἴπῃ ὁ Βερνάρδος. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Ακριβῶς τὴν τελευταίαν νύκτα, ὅτε ὁ πρὸς δυσμάς τοῦ πόλου ἐκεῖνος ἀστὴρ εἶχε διαγράψει την πορείαν του καὶ ἐφώτιζε τὸ μέρος ἐκεῖνο τοῦ οὐρανοῦ, ἔνθα καὶ τώρα λάμπει, ὁ Μάρκελλος καὶ ἐγώ, καθ' ἣν στιγμὴν ὁ κώδων ἐσήμαινε μίαν Εἰσέρχεται τὸ ΦΑΣΜΑ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Σιώπα, σιώπα ! να το πάλιν ! ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Ἔχει τὴν αὐτὴν μορφὴν μὲ τὸν ἀποθανόντα βασιλέα. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Σὺ εἶσαι λόγιος, ὁμίλησον πρὸς αὐτό, Οράτιο (1). ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Δὲν ὁμοιάζει μὲ τὸν βασιλέα; πρόσεξέ το, Οράτιε. (1) Οἱ ἐξορκισμοὶ ἦσαν γεγραμμένοι λατινιστί, επομένως, ὡς λόγιος, ἠδύνατο νὰ ὁμιλῇ λατινιστί ὁ Οράτιος (Douce). ΟΡΑΤΙΟΣ Απαράλλακτον! Τρόμος με σπαράττει καὶ κατάπλη ξις (1). ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Ἐπιθυμεῖ νὰ τῷ ἀποτείνῃ τις τὸν λόγον. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Ἐρώτησον αὐτό, Οράτιε. ΟΡΑΤΙΟΣ Τίς εἶσαι σύ, ὁ σφετεριζόμενος τὴν ὥραν ταύτην τῆς νυκτὸς καὶ τὴν λαμπρὰν ἐκείνην ἀρειμάνιον μορφήν, ἐν ᾗ τὸ μεγαλεῖον τῆς τα φείσης Δανίας ἐβάδιζεν ἄλ λοτε; Μὰ τὸν οὐρανόν, σὲ ἐξορκίζω, ὁμίλησον! ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Προσεβλήθη. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Ἰδέ, ἀπέρχεται, ὑπερηφάνως βαδίζον (2). ΟΡΑΤΙΟΣ Στάσου! Ὁμίλησον, ὁμίλησον· σὲ ἐξορκίζω, ὁμίλη Πῶς τρέμεις τώρα καὶ ὠχριᾷς, Ὁράτιε; Δὲν εἶνε τοῦτο κάτι περισσότερον ἢ φαντασία; Τί φρονεῖς περὶ τούτου; (1) It harrows me with fear and wonder. Ἡ κατὰ λέξιν μετάφρασις ἔχει ὡς ἑξῆς: Βωλοκοποῦν με εμπνέει μοι τρόμον καὶ ἔκπληξιν. O Smith (Shakespeare Lexicon φρονεῖ ὅτι ὁ Βερνάρδος παίζει μὲ τὰς λέξεις harrows καὶ horrors, ἀλλ ̓ ἡ στιγμὴ φαίνεται ἥκιστα κατάλληλος διὰ λογοπαίγνια. (2) It stalks away. ΟΡΑΤΙΟΣ Μὰ τὸν Θεόν μου, δὲν θὰ ἠδυνάμην νὰ τὸ πιο στεύσω, ἄνευ τῆς ψηλαφητῆς καὶ πιστῆς μαρτυρίας τῶν ἰδίων ὀφθαλμῶν μου. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Δὲν ὁμοιάζει πρὸς τὸν βασιλέα; ΟΡΑΤΙΟΣ Οπως σὺ πρὸς σεαυτόν. Τοιαύτη ἀκριβῶς ἦτο ἡ πανοπλία ἣν ἔφερε ὅτ' ἐμονομάχει πρὸς τὸν φιλόδο ξον Νορβηγόν (1)· οὕτω συνωφρυοῦτο ὅτε ἐν ζωηρᾷ ἔριδι κατέρριψεν εἰς τὸν πάγον τὸν ἐπὶ ἑλκήθρου φε ρόμενον Πολωνόν. Παράδοξον ! ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Ακριβῶς κατὰ τὴν αὐτὴν βαθεῖαν ὥραν τῆς νυκτὸς διῆλθε καὶ πρότερον δὶς πλησίον τῆς φυλακῆς ἡμῶν, μὲ ἀρειμάνιον βῆμα. ΟΡΑΤΙΟΣ Αγνοῶ τί ἀκριβῶς νὰ ὑποθέσω· ἀλλά, καθόσον ἐν γένει δύναμαι νὰ κρίνω, τὸ φάσμα τοῦτο προμηνύει ἀγατροπήν τινα τοῦ κράτους ἡμῶν. ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Καλά, ἂς καθίσωμεν τώρα, καὶ ἂς μοὶ εἴπῃ, ὅστις ἠξεύρει, διατί ἡ ἀκριβὴς αὕτη καὶ ἐπιμελεστάτη φυ λακὴ καταπονεῖ οὕτω καὶ ἐν ὥρᾳ νυκτός, τοὺς ὑπηκόους (1) When he the ambitious Norway combated. Οὐχὶ ὀρθῶς ἑρμηνεύει ὁ κ. Βικέλας: «τὸν ἀλαζόνα Νορβηγὸν δ ̓ τὸν πόλεμον νικοῦσε». Τὸ combat ἐνταῦθα σημαίνει: ἀγωνίζομαι πρός τινα, μου νομαχώ. Ορ. Σμιθ Σαιξπήρειον Λεξικόν. ὀρθῶς ἑρμηνεύουσιν ὁ κ. Περβάνογλος καὶ ὁ κ. Πολυλᾶς. t τοῦ βασιλείου; Πρὸς τί τὰ καθ ̓ ἑκάστην χυνόμενα χαλκά πυροβόλα καὶ ἡ ἐκ τῆς ἀλλοδαπῆς ἀγορὰ τῶν τοῦ που λέμου χρειωδῶν; Πρὸς τί τοιαύτη ἀγγαρεία ναυπηγῶν, ὧν τὸ ἐπίμοχθον ἔργον δεν χωρίζει την Κυριακὴν ἀπὸ τῶν ἐργασίμων τῆς ἑβδομάδος ἡμερῶν; Τί ἐπίκειται, ὥστε ἡ ἱδρωτοποιός αὕτη σπουδὴ ν' ἀποδεικνύῃ τὴν νύκτα συνεργάτιν τῆς ἡμέρας; Τίς δύναται νὰ μὲ πλη ροφορήση; ΟΡΑΤΙΟΣ Ἐγώ. Τουλάχιστον οὕτω ψιθυρίζεται. Ὁ Νορβηγός Φορτιμβρᾶς, ὑπὸ λίαν ζηλοτύπου ὑπερηφανίας κινούμενος, προεκάλεσεν εἰς μονομαχίαν, ὡς γινώσκετε, τὸν τελευταῖον βασιλέα ἡμῶν, οὔτινος ἡ μορφὴ ἐνεφανίσθη πρὸ μικροῦ εἰς ἡμᾶς. Κατὰ τὸν ἀγῶνα τοῦτον ὁ ἀνδρεῖος ἡμῶν Αμλετ-διότι τοιοῦτος ἐθεωρεῖτο κατὰ τὰ μέρη ταῦτα τοῦ γνωστοῦ ἡμῖν κόσμου — ἐφόνευσε τὸν Φορτιμβρᾶν, ὅστις, διὰ συμφωνίας, ἐσφραγισμένης καὶ ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ τῶν ἠθῶν τῶν ἱπποτῶν κεκυρωμένης (1), παρεχώρει εἰς τὸν νικητήν, ἐν περιπτώσει ἀπωλείας τῆς ζωῆς, πάσας τὰς ὑπ' αὐτοῦ κατεχομένας χώρας. Αφ' ἑτέρου δὲ ὁ βασιλεὺς ἡμῶν ἠγγυᾶτο ἀνάλογον ἔκτασιν γῆς, ἥτις θὰ περιήρχετο εἰς τὸν Φορτιμ βρᾶν, ἐὰν ἐνίκα. Κατὰ τοὺς ὅρους δὲ τοῦ εἰρημένου συμβολαίου, περιῆλθεν εἰς τὸν 'Αμλετ ἡ χώρα τοῦ Φορτιμ βρᾶ. Νῦν δὲ ὁ νέος Φορτιμβρᾶς, ζωηρὸς μὲν καὶ ὁρμητι κός, ἀλλ ̓ ἄπειρος νεανίας, ἐστρατολόγησεν ἔνθεν κἀκεῖθεν ἐκ τῶν περάτων της Νορβηγίας ἀριθμόν τινα ἀπηλ (1) Who by a seal'd compact, well ratified by law and heraldry ὅστις διὰ συμβολαίου εσφραγισμένου, κυρωθέντος διὰ τοῦ νόμου, ἤτοι δι' επισήμου εγγράφου, καὶ εἶτα δι ̓ ἀνα κηρύξεως τοῦ κήρυκος ἤτοι διὰ τῆς δημοσιεύσεως τοῦ ἐγγράφου. Ὁ κ. ΒΙΚΕΛΑΣ τὸ μεταφράζει ὡς ἑξῆς: « ἡ συμφωνία ἦτο, κατὰ τα νόμιμα, γραπτή και μ' ὅρκους σφραγισμένη ». Ὁ κ. ΠΟΛΥΛΑΣ: «Ποῦ μὲ συνθήκην, κλεισμένην ὅπως θέλει ὁ νόμος τῶν ἁρμάτων». πισμένων τυχοδιωκτῶν, οὓς μόνον ἀντὶ τροφῆς συγκρατεῖ, παράτολμον διανοούμενος ἐπιχείρησιν. Αλλ' ἡ ἐπιχείρησις αὕτη δὲν ἔχει ἄλλον σκοπὸν — ὅπως κάλλι στα τὸ κράτος ἡμῶν γινώσκει—παρὰ νὰ ἀναλάβῃ διὰ τῆς βίας τὴν χώραν ἐκείνην, ἥν, ὡς προεῖπον, ἀπώλεσεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ. Αὐτὴ εἶνε, νομίζω, ἡ κυρία ἀφορμὴ τῶν προπαρασκευῶν ἡμῶν, ἡ αἰτία τῆς φυλακῆς ἡμῶν ταύτης, καὶ ὁ λόγος τῆς μεγάλης σπουδῆς καὶ τῆς συνταραχῆς τοῦ τόπου. ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ Οὗτος ὑποθέτω, καὶ ὄχι ἄλλος, θὰ εἶνε ὁ λόγος, καὶ πρὸς αὐτὸν σχετίζεται ἡ φοβερὰ ὄψις, ἥτις παρέρχεται ὡπλισμένη παρὰ τὸ φυλακεῖον ἡμῶν, τόσην ἔχουσα ὁμοιότητα πρὸς τὸν βασιλέα, ὅστις ἦτο καὶ εἶνε ἡ ἀφορμὴ τῶν πολέμων τούτων. ΟΡΑΤΙΟΣ Εἶνε κάρφος ἐνοχλοῦν τὸν ὀφθαλμὸν τῆς διανοίας. Κατὰ τοὺς μάλιστα εὐκλεεῖς καὶ θριαμβικούς χρόνους τῆς Ῥώμης, μικρὸν πρὸ τῆς πτώσεως τοῦ ἐνδό ξου Ιουλίου, τὰ μνημεῖα ἐκενώθησαν καὶ οἱ νεκροὶ ἐν σαβάνοις περιτετυλιγμένοι, ἐπλανῶντο ἀνὰ τὰς ὁδοὺς τῆς Ῥώμης, ἀνάρθρους καὶ γοερὰς ἐκπέμποντες κραυ γάς· ἀστέρες δέ, μὲ οὐρὰν πυρίνην καὶ αἷμα στάζοντες, ἐσκίαζον τὸν ἥλιον· ὁ δὲ ὑγρὸς ἀστήρ (ἡ σελήνη), ὁ τὸ κράτος τοῦ Ποσειδῶνος διέπων, ἔπαθεν ἔκλειψιν, ὡσεὶ εἶχεν ἔλθει ἡ ἡμέρα τῆς κρίσεως. Τοιαῦτα ἀκρι βῶς σημεῖα φοβερῶν συμβάντων, ὡς προαγγέλους τῆς Μοίρας καὶ προδρόμους τῆς ἐπερχομένης συμφοράς, φανερόνουσιν ὁ Οὐρανὸς καὶ ἡ Γῆ εἰς τὴν χώραν καὶ τοὺς συμπολίτας ἡμῶν. Εἰσέρχεται πάλιν τὸ ΦΑΣΜΑ Αλλά, σιωπή! παρατηρήσατε! Ἰδού, ἔρχεται πάλιν ! θὰ τὸ σταματήσω καὶ ἂς μὲ ἐξαφανίση. Στάσου, Φάν τασμα ! Ἂν ἔχης ἦχον ἢ φωνήν, ὁμίλησον! |