ΠΡΑΞΙΣ ΤΡΙΤΗ ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ Δωμάτιον ἐν τοῖς ἀνακτόροις. Εἰσέρχονται ὁ ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ή ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, ὁ ΠΟΛΩΝΙΟΣ, ἡ ΟΦΗΛΙΑ, ὁ ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ καὶ ὁ ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ Καὶ δὲν δύνασθε διὰ πλαγίων ἐρωτήσεων νὰ μάθητε παρ' αὐτοῦ διατί ὑποδύεται τὴν ταραχὴν ταύτην, συν ταράσσων οὕτω σφοδρῶς τῶν ἡμερῶν αὐτοῦ τὴν διοι χίαν διὰ θορυβώδους καὶ ἐπικινδύνου παραφορᾶς ; ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Ὁμολογεῖ ὅτι αἰσθάνεται ἑαυτὸν τεταραγμένον, ἀλλ' ἐπ' οὐδενὶ λόγῳ θέλει νὰ εἴπῃ τὴν αἰτίαν. ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Οὐδ' εὑρίσκομεν αὐτὸν διατεθειμένον νὰ ὑποβληθῇ εἰς ἐξέτασιν, ἀλλ' ὑπεκφεύγει διὰ πανούργου τρέλλας, ὁσάκις πειρώμεθα νὰ παρακινήσωμεν αὐτὸν εἰς ἐξομο λόγησιν τῆς ἀληθοῦς καταστάσεώς του. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Σᾶς ὑπεδέχθη καλῶς; ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Καθ' ὅλα ὡς ἄνθρωπος του κόσμου. ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Ἀλλὰ μετὰ στενοχωρίας πολλῆς. ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Μετὰ δυσκολίας ἀποτείνων τον λόγον, ἀλλὰ μετὰ πολλῆς προθυμίας ἀποκρινόμενος εἰς τὰς ἐρωτήσεις ἡμῶν. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Δὲν τῷ ἐπροτείνατε καμμίαν διασκέδασιν ; ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Συνέπεσε, Μεγαλειοτάτη, νὰ συνατήσωμεν καθ' ὁδὸν ὑποκριτάς τινας· τῷ ἀνεφέραμεν περὶ αὐτῶν καὶ ἐφάνη πως χαίρων ἐπὶ τῇ ἀγγελία ταύτη. Εἶνε ἐδῶ κάπου εἰς τὴν αὐλήν, καὶ νομίζω ὅτι διετάχθησαν ἤδη νὰ παραστήσωσιν ἀπόψε ἐπὶ παρουσία του. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Εἶνε ἀληθέστατον· μὲ εἶπε μάλιστα νὰ παρακαλέσω τὰς ὑμετέρας Μεγαλειότητας ν' ἀκούσωσι καὶ νὰ ἴδωσι τὴν παράστασιν ταύτην. ΒΑΣΙΛΕΥΣ Μετὰ πάσης χαρᾶς καὶ χαίρω πολὺ μανθάνων τὰς διαθέσεις του ταύτας. Παρακινήσατε αὐτὸν πλειότερον, ἀγαπητοί μου κύριοι, καὶ πρὸς τὰς διασκεδάσεις ταύτας διευθύνατε τὸ πνεῦμά του. ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Προθύμως, Μεγαλειότατε. (Ἐξέρχονται ὁ ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ καὶ ὁ ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ). ΒΑΣΙΛΕΥΣ Αφες ἡμᾶς καὶ σύ, ἀγαπητή Γερτρούδη, διότι μετε ΠΡΑΞΙΣ ΤΡΙΤΗ ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ Δωμάτιον ἐν τοῖς ἀνακτόροις. Εἰσέρχονται ὁ ΒΑΣΙΛΕΥΣ, ή ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, ὁ ΠΟΛΩΝΙΟΣ, ἡ ΟΦΗΛΙΑ, ὁ ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ καὶ ὁ ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ Καὶ δὲν δύνασθε διὰ πλαγίων ἐρωτήσεων νὰ μάθητε παρ' αὐτοῦ διατί ὑποδύεται τὴν ταραχὴν ταύτην, συνταράσσων οὕτω σφοδρῶς τῶν ἡμερῶν αὐτοῦ τὴν ἡισιχίαν διὰ θορυβώδους καὶ ἐπικινδύνου παραφορᾶς; ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Ὁμολογεῖ ὅτι αἰσθάνεται ἑαυτὸν τεταραγμένον, ἀλλ' ἐπ' οὐδενὶ λόγῳ θέλει νὰ εἴπῃ τὴν αἰτίαν. ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ Οὐδ' εὑρίσκομεν αὐτὸν διατεθειμένον νὰ ὑποβληθῇ εἰς ἐξέτασιν, ἀλλ' ὑπεκφεύγει διὰ πανούργου τρέλλας, ὁσάκις πειρώμεθα νὰ παρακινήσωμεν αὐτὸν εἰς ἐξομο λόγησιν τῆς ἀληθοῦς καταστάσεώς του. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Σᾶς ὑπεδέχθη καλῶς; ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Καθ' ὅλα ὡς ἄνθρωπος του κόσμου. ΓΙΛΔΕΝ ΣΤΕΡΝΗΣ Ἀλλὰ μετὰ στενοχωρίας πολλῆς. ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Μετὰ δυσκολίας ἀποτείνων τὸν λόγον, ἀλλὰ μετὰ πολλῆς προθυμίας ἀποκρινόμενος εἰς τὰς ἐρωτήσεις ἡμῶν. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Δὲν τῷ ἐπροτείνατε καμμίαν διασκέδασιν ; ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Συνέπεσε, Μεγαλειοτάτη, νὰ συνατήσωμεν καθ' ὁδὸν ὑποκριτάς τινας· τῷ ἀνεφέραμεν περὶ αὐτῶν καὶ ἐφάνη πως χαίρων ἐπὶ τῇ ἀγγελία ταύτη. Εἶνε ἐδῶ κάπου εἰς τὴν αὐλήν, καὶ νομίζω ότι διετάχθησαν ἤδη νὰ παραστήσωσιν ἀπόψε ἐπὶ παρουσία του. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Εἶνε ἀληθέστατον· μὲ εἶπε μάλιστα νὰ παρακαλέσω τὰς ὑμετέρας Μεγαλειότητας ν' ἀκούσωσι καὶ νὰ ἴδωσι τὴν παράστασιν ταύτην. ΒΑΣΙΛΕΥΣ Μετὰ πάσης χαρᾶς· καὶ χαίρω πολὺ μανθάνων τὰς διαθέσεις του ταύτας. Παρακινήσατε αὐτὸν πλειότερον, ἀγαπητοί μου κύριοι, καὶ πρὸς τὰς διασκεδάσεις ταύτας διευθύνατε τὸ πνεῦμά του. ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ Προθύμως, Μεγαλειότατε. (Ἐξέρχονται ὁ ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΣ καὶ ὁ ΓΙΛΔΕΝΣΤΕΡΝΗΣ). ΒΑΣΙΛΕΥΣ Αφες ἡμᾶς καὶ σύ, ἀγαπητή Γερτρούδη, διότι μετε καλέσαμεν κρυφίως τον Αμλετ ἐνταῦθα, ἵνα, ἐκ τύ χης, οὕτως εἰπεῖν, συναντήσῃ τὴν Ὀφηλίαν. Ὁ πατὴρ αὐτῆς καὶ ἐγώ, δεδικαιολογημένοι κατάσκοποι, θὰ τοποθετηθῶμεν οὕτως, ὥστε, βλέποντες, ἀόρατοι, νὰ δυνηθῶμεν νὰ κρίνωμεν ἀσφαλῶς ἐκ τῆς συνεντεύ ξεώς των καὶ νὰ συμπεράνωμεν ἐκ τῆς συμπεριφο ρᾶς ἐκείνου, ἂν ἡ ὀδύνη του προέρχεται ἐκ τοῦ ἐρωτικού του πάθους ἢ ὄχι. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Σᾶς ὑπακούω... Ὡς πρὸς σέ, Οφηλία, εὔχομαι ἡ καλλονή σου νὰ εἶνε ἡ εὐτυχὴς αἰτία τῆς παραφορᾶς τοῦ Αμλετ' οὕτω δὲ δύναμαι νὰ ἐλπίζω ὅτι ἡ ἀρετή σου θὰ ἐπαναφέρῃ αὐτὸν εἰς τὴν προτέραν του κατά στασιν, πρὸς τιμὴν καὶ τῶν δύο σας. ΟΦΗΛΙΑ Εἴθε, Ανασσα. ( Ἐξέρχεται ή ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ). ΠΟΛΩΝΙΟΣ Ἐδῶ περιπάτει σύ, Οφηλία . .. Αν εὐαρεστήσαι, Μεγαλειότατε, τοποθετούμεθα καὶ ἡμεῖς. (Πρὸς τὴν ΟΦΗΛΙΑΝ). ̓Αναγίνωσκε ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ, Οφηλία· ἡ ἀνάγνωσις αὕτη θὰ δικαιολογήσῃ πως την μοναξίαν σου. Εἴμεθα συχνὰ ἀξιόμεμπτοι ἐν τούτῳ — ὅπως πολλάκις ἀποδεικνύεται ὅτι, μὲ πρόσωπον ἀρετῆς καὶ μὲ τρόπους ὐλαβεῖς, ζαχαρόνομεν καὶ αὐτὸν τὸν διά βολον. ΒΑΣΙΛΕΥΣ τέτ Ω ! Εἶνε ἀληθέστατον. ('Ιδίᾳ ) Πόσον ἀλγεινῶς μα στίζουσι τὴν συνείδησίν μου οἱ λόγοι οὗτοι. Καὶ τῆς αἰσχρᾶς γυναικὸς ἡ παρειά, ἡ ὑπὸ τῆς κομμωτικῆς χνης καλλωπιζομένη, δὲν εἶνε τόσον δυσειδὴς ὑπὸ τὸ κάλυμμά της, ὅσον ἡ ἄνομος πρᾶξίς μου ὑπὸ τοὺς ψευ δεστάτους λόγους μου. Ὦ ἄχθος ἀφόρητον! |