Poema dignatum priore Aureo Numismatum quod er judicio dedit Gul. Turton, M. D. Swansea, Vallia, sub auspiciis Georg. Augustiss. Val. Princ. 1806. Auctore RALEIGH TREVELYAN.
![[blocks in formation]](https://books.google.cz/books/content?id=GW8SAAAAIAAJ&hl=cs&output=html_text&pg=PA156&img=1&zoom=3&q=%22Fair+laughs+the+morn,+and+soft+the+zephyr+blows,+While+proudly+riding+o%27er+the+azure+realm+In+gallant+trim+the%22&cds=1&sig=ACfU3U0Eqru0tFPG9B9DvUcfFY_cxrlZtA&edge=0&edge=stretch&ci=282,448,550,68)
SEGNIUS insigni venalem' funere laurum Prosequar inferiis, tanto sed debita fato- At non præcipiti celebremus funeris horam Carmine supremam-vetuit2 nam Cambria Musis Præmia proponens, et novit Cambria Musas Montanumque melos-novit melioribus annis! Quippe ortus sacra referens ab origine Virtus Explicat infanti ingenuas conamine vires, Primus ubi vitæ calor, et florentis honores Prima juventutis maturat gratia, in ausis Emicat exultans melioribus; illa Penates Nativosque focos circum indignata morari, Donec inassuetos nisus docuere pericla, Inque reluctantem demisit vividus hostem Impetus-hostilique juvat rapuisse lacerto Tela suæ fabricata neci; seu fama superstes Exhilarat, seu nobilitat Victoria mortem. Haud aliter (patriis surgunt ubi amata Camœnis Ardua Snodeni, seu Plinlimmonia rupes Nativis nimbis, quam circumsidit opaca Majestas scopulorum, atque atri verticis horror) Haud aliter conjuncta Jovi, flammæ arbitra diæ, Ales ibi primo linquit conamine nidum, Montanumque Larem-vim vis nativa ministrat ; Infantemque juvat volucris libramina pennæ Prima novis mandare Notis, sociæque procellæ, Vere suo; luditque cavis emissa juventus.
"Morte venalem petiisse laurum." Hor.
2 Nelsoni vitam a primis annis repeti voluit, qui hæcce præmia proposuit, neque pauciores quam vers. 300 componi jussit.
Quid memorem nulla imbutam formidine mentem, Cum vel adhuc teneris heros pubesceret annis ? Quid memorem Syrtes,' turbantibus æquora ventis, Funerea caligantem formidine pontum ?
Quid memorem fluctus montana mole ruentes ? Vel qua spumifera gurges sibi tortilis unda Insidias servat; vel qua latet abdita arenis Rupes, letiferumque caput vix tollit ad auras ? Seu pluvii rores, demissa aut nubila nocte Incertam obscurare viam, lucemque diemque Eripuisse volunt; notos tamen indice cursus Fida comes 2 monstrat, dubius nec fluctuat error, Respectatque suas alio sub sole latebras.3
![[ocr errors]](https://books.google.cz/books/content?id=GW8SAAAAIAAJ&hl=cs&output=html_text&pg=PA157&img=1&zoom=3&q=%22Fair+laughs+the+morn,+and+soft+the+zephyr+blows,+While+proudly+riding+o%27er+the+azure+realm+In+gallant+trim+the%22&cds=1&sig=ACfU3U26ugbt7HWhe4LYh4VlPsyFZwo_Vw&edge=0&edge=stretch&ci=692,669,7,8)
Quid memorem Zemblen, spectataque frigora Cauri ?4 Nonne vides, qua perpetuum succincta procellis Bruma Larem jejuna tenet, glacialiaque arva ? Oceani quippe in medio exitialia monstra 5 Cernere erit, (neque enim diras Symplegadas olim Cantatas toties, aut concurrentia saxa Deprensis urgere legas tot funera nautis) Tantam ubi dissolvant hyemem resoluta caloris Vi subita insoliti glacialia flamina venti. His porro in regnis exacto tempore blandæ Estatis (neque enim mutata mitigat annum Temperie autumnus) longis obducta tenebris More gemunt reduci infelicia sæcula noctem.
En ubi nativis circumdata Bastia 6 nimbis Candescit longe, et victas dominatur in undas.— Immatura illic succisæ fata juventæ Deplorare datum est; quos funere fudit acerbo Insanam et pompam fremitumque minacis Iberi, Qui toties victus pallebat morte futura, Qui toties terram, toties qui labra momordit Dedecori assuetus, patriaque labante superstes ! Nobiliora manent, et adhuc solennia pandit
Gaudia Libertas; licet arva revisere cara
1 Nelsoni solertia in superandis maris periculis mira fuit. Vid. White, p. 25, et seq.
3 Philosophi opinantur flecti magnetem ad Norvegianos montes; ibi enim istius materiæ magna latet copia.
4 P. 25, White, et 26, et seq. 6 Apud Bastiam et Calvos res gestas.
Natalesque licet turres, patriumque tropæis Instaurare Jovem ; fuso qui victor ab hoste, Corde videt memori nota dulcedine valles. Sed graviora manent; toties celebrata, per undas Ardua qua Hesperidum fulgent spectacula nautis, Saxea qua candent Teneriffi culmina; Solem Qua juvat occiduum demissa luce morari; Hic Natura potens sua propugnacula in æquor Objice secreto firmat; dum verberat unda Littus agens turritum: at non agitata periclis Pectora Nelsoni-quid possit vivida virtus Experiare licet, duris spectata juventæ. Audin jam victrix sententia pendet ab ore? "Aut petiisse juvat laurum, patriæve sepulcrum". Nec mora, et ultores decorat Victoria nisus. O fortunati! reduces quos patria novit Materno mulcere sinu; seu munere functos Victrici lacrymæ sacrant morentis amici Languentes fato; fati sive hora superstes Conspectu ponit dulcique in luce suorum. At non te, Nelsone, gravi sub vulnere fusum Exitio stravere, et acerbo funere Parcæ, Servatum in meliora; ægri3 dum vulneris ictu Palleres, dubio et fluerent sub flumine venæ ! At non illa vigil patria est oblita suorum Aut custos patriæ Regalis cura-virilem Nam simul ac vidit languentem vulnere formam, Atque ora Herois multam testata procellam Vidit et obstupuit,—multi monumenta doloris,4 Atque inter lacrymas generosi lumen ocelli Emicat ut pluviam ridenti luce serenat Æthereus color, et genialis tæda diei! Majora aggredior-major patet area votis ! Jam patriis latet insidiis et marte fugaci Gallia secreto servans sub tegmine portus Exitii fœtos, vastæ et molimina classis,- Hos tecum tacitos casus sub corde volutans, Grande Decus, servasti; haud segnior alite cursu
2 "Westminster Abbey, or glorious victory!" Ibid. p. 62. 3 Ibid. p. 72.
4 GEO. III. Nelsonum ad meliora promovit. Ibid. p. 76, et 77.
Arboreosque lares latebrosaque tegmina nidi Accipiter linquit, cauta et circumvolat arte Omnia perlustrans late loca, donec in auris Versat præda vias, et non sua flamina tentat. Gallia sic naves fatis commisit iniquis.
Nec mora; longinqui tardum maris æquor arandum Tentandæque viæ, longisque ambagibus ultro Seu vigili cura circumvolitare carinis
Hostiles latebras, puppi aut custode tueri. Interea Italiæ raduntur littora, et alte Nigrescunt ponto horrendi capita alta Vesevi, Culmine nimboso-classisque exosa Tyrannis Littora nota petunt Meletes, qua vividus ardor Heroum innatæ servabat semina mentis.
Haud locus hic, dulces strepitus versante camœna, Insignire animos fortes qui vulnere laurum Sacrârunt, dulci pro libertate labantes, Cum fuso cinxit Solymanus marte Valettam. Conspectu interea multæ telluris in altum Anxia vela dabant, longe candebat in undis Concelebrata suis olim Trinacria 3 monstris ; Hic in secessu tuto locus; insula portum Efficit effusa mole; hic molimine rupes In cœlum, et ponto incumbens Etnea minatur Objectu laterum, longinquæque incubat undæ, Obducto terrore, quietisque imminet oris, Fontani hic latices, vivo et libamine pocla Dulcia præbebant ægris medicamina nautis ; Scilicet incestat validas languedine vires Salsugo, fessosque salo contaminat artus : Jamque ubi dia salus morbo rediviva remoto Languenti lætum revocabat lumen ocello, Volvisti tecum interea, dux inclyte, casus, Pendentemque tuis terrarum viribus orbem.
En mare velivolum ! en famæ nova serta Britannæ ! 4 Quid memorem ut dubio generosum fluctuat æstu Pectus, ut ancipiti fallentem prospicit hostem Oceano, et multa vitantem ambage Britannos! En ubi nunc pelago nox abstulit atra colorem,
Ibid. p. 88, pugna navalis ad Ægypti oras.
Undabat classis per amica silentia Lunæ Exspirans tacite exitium; monet aura quietem : Sed brevis illa quies; tonitralia murmura belli Excidii præsaga sonant: mors sola Britannos Impavidos terrere nequit; spes acrior ignes Accendit; stimulosque imo sub pectore versat. Quid juvat Aonio undantes Carthaginis arces Expediam versu? ast iterum velut Actia bella, Niliacas oras instructa classe videres.
Hic, ope navali, Europæ spoliator opimo Ibat ovans luxu, et dira in caligine Noctis Latior immeriti explicuit vexilla Triumphi- Non impune tamen; ceu tempestate columbas Actas præcipiti notos mutare meatus
Cogit hyems, densaque incumbens grandine turbo. At vos antiquum (et tangunt mortalia Musa) Imperium Romæ, et navali cæde superbos Carmine sacrastis dominos rerumque potentes; Nectite (et urget opus) capiti nova serta Britauno, Et fortes Fortuna juvat: Clementia ' lauros Vindicat ipsa novas: ecce, ut deferbuit omne Murmur et obductæ tristissima mortis imago! Per fluctus, interque natantia fragmina classis, Cernere erat miseros, iterum quos nostra remisit Gratia in alterius vitaï et luminis auras.
En ubi navifragis2 per aquas jam flammea moles Incepit longis aperire vaporibus ignem ! Exitium fovere Noti, percussaque flamma Turbine, quæque latens summi fastigia mali Ascensu superat tardo, exitioque sequaci Navigium involvens, inter tabulata volutansque Ad cœlum undabat-subter formidinis ora Inclusorum intus, ventura et morte paventum Insanus pallor-casus licet obruat hostem Cognato tanget clementia pectora luctu. Sed nec adhuc, tandem posito certamine, cessat Dirum opus; ultricesque ciet lux ultima mentes! Et jam sublimi perfudit lumine classes, Funerea et varias ornavit luce tenebras, Luna; et spectabant tacito terrore cohortes
2 L'Orient, White, p. 104,
« PředchozíPokračovat » |