Obrázky stránek
PDF
ePub

Mys. Haud vereor, si in te solo sit situm : Sed vim ut queas ferre.

Pam. Adeon' me ignavum putas?

A deon' porro ingratum, aut inhumanum, aut ferum, Ut neque me consuetudo, neque amor, neque

pudor

Commoveat, neque commoneat, ut servem fidem? Mys. Unum hoc scio, meritam esse, ut memor

esses sui.

[nunc mihi
Pam. Memor essem? ô Mysis, Mysis, etiam
Scripta illa dicta sunt in animo Chrysidis
De Glycerio. Jam fermè moriens me vocat :
Accessi: vos semota: nos soli: incipit:

Mi Pamphile, hujus formam atque ætatem vides:
Nec clam te est, quam illi utræque res nunc utiles
Et ad pudicitiam et tutandam ad rem sient. [tuum,
Quod ego te per hanc dextram oro, et ingenium
Per tuam fidem, perque hujus solitudinem
Te obtestor, ne abs te hanc segreges, neu deseras.
Si te in germani fratris dilexi loco,

Sive hæc te solum semper fecit maxumi,
Seu tibi morigera fuit in rebus omnibus.

Te isti virum do, amicum, tutorem, patrem :
Bona nostra hæc tibi committo, et tuæ mando fidei.
Hanc mi in manum dat; mors continuo ipsam
occupat.

Accepi: acceptam servabo.

Mys. Ita spero quidem.

Pam. Sed cur tu ab illâ?

Mys. Obstetricem accerso,

Pam. Propera:

Atque audin'? verbum unum cave de nuptiis,
Ne ad morbum hoc etiam.

Mys. Teneo.

ACTUS II.

SCENA I.

CHARINUS, BYRRHIA, PAMPHILUS.

Cha. Quid ais, Byrrhia? (21)

Datur illa Pamphilo hodiè nuptum?

Byr. Sic est.

Cha. Qui scis, Byrrhia? (22)

Byr. Apud forum modo de Davo audivi.

Cha. Væ, væ misero mihi! (23)

Ut animus in spe atque in timore usque antehac attentus fuit,

(21) Charinus has the same original in the moon as Magnano in Hudibras, drawn in fig. 19.

(22) Byrrhia, I apprehend to have the same prototype as the bear himself in Hudibras; or rather (as now in a human character) the same as Gloster in King Lear, drawn in fig. 78.

(23) Væ! Væ! On the person of Charinus (who is speaking) may be traced two marks of the letter V, as drawn in

Ita, postquam adempta spes est, lassus, cura confectus stupet.

Byr. Quæso ædepol Charine, quoniam id fieri, quod vis, non potest,

Velis id, quod possit.

Cha. Nihil aliud, nisi Philumenam, (24) volo. Byr. Ah, quanto satius est, id operam te dare, Istum qui amorem ex animo amoveas, quam id loqui,

Quo magis libido frustra incendatur tua. (25)

fig. 121. This way of noticing such a circumstance is perfectly analogous to what was seen instanced so often in the play of King Lear, in respect to alphabetical and numerical characters.

Fig. 121.

(24) Philumena may be understood to have the same original as Trulla in Hudibras, drawn in fig 20, and situate near the person of Charinus.

(25) This line and other passages relating to Charinus, have regard, to a circumstance respecting his prototype in

Cha. Facilè omnes, cum valemus, recta consilia ægrotis damus.

Tu si hic sis, aliter sentias.

Byr. Age, age, ut lubet.

Cha. Sed Pamphilum

[pereo.

Video: omnia experiri certum est prius, quam

Byr. Quid hic agit?

Cha. Ipsum hunc orabo: huic supplicabo : amorem huic narrabo meum. [dies. Credo, impetrabo, ut aliquot saltem nuptiis prodat Interea fiet aliquid, spero.

Byr. Id aliquid nihil est.

Cha. Byrrhia,

Quid tibi videtur? adeon' ad eum ?

Byr. Quid ni? si nihil impetres,

Ut te arbitretur sibi paratum machum, si illam

duxerit.

[isthac, scelus.

Cha. Abin' hinc in malam rem cum suspicione
Pam. Charinum video. Salve.

Char. O salve, Pamphile:

Ad te advenio, spem, salutem, auxilium, consilium

expetens.

[auxilii copiam. Pam, Neque pol consili locum habeo, neque

Sed isthuc quidnam est ?

the moon, which it is not proper to dwell upon here, any more than it was in speaking of Magnano in Hudibras, (who has the same prototype) on occasion of passages there similarly objectionable.

[ocr errors]
[blocks in formation]

Pam. Næ iste haud mecum sentit ehodum; dic

Nunquidnam ampliùs tibi cum illa fuit Charine?

[blocks in formation]

Char. Sed si id non potes,

Aut tibi nuptiæ hæ sunt cordi.

Pam. Cordi?

Cha. Saltem aliquot dies

Profer, dum proficiscor aliquo, ne videam.

Pam. Audi nunc jam:

Ego Charine neutiquam officium liberi esse ho

minis puto,

[sibi. Cum is nil promereat, postulare id gratiæ apponi Nuptias effugere ego istas malo, quam tuadipiscier.

« PředchozíPokračovat »