Mys. Haud vereor, si in te solo sit situm : Sed vim ut queas ferre. Pam. Adeon' me ignavum putas? A deon' porro ingratum, aut inhumanum, aut ferum, Ut neque me consuetudo, neque amor, neque pudor Commoveat, neque commoneat, ut servem fidem? Mys. Unum hoc scio, meritam esse, ut memor esses sui. [nunc mihi Mi Pamphile, hujus formam atque ætatem vides: Sive hæc te solum semper fecit maxumi, Te isti virum do, amicum, tutorem, patrem : Accepi: acceptam servabo. Mys. Ita spero quidem. Pam. Sed cur tu ab illâ? Mys. Obstetricem accerso, Pam. Propera: Atque audin'? verbum unum cave de nuptiis, Mys. Teneo. ACTUS II. SCENA I. CHARINUS, BYRRHIA, PAMPHILUS. Cha. Quid ais, Byrrhia? (21) Datur illa Pamphilo hodiè nuptum? Byr. Sic est. Cha. Qui scis, Byrrhia? (22) Byr. Apud forum modo de Davo audivi. Cha. Væ, væ misero mihi! (23) Ut animus in spe atque in timore usque antehac attentus fuit, (21) Charinus has the same original in the moon as Magnano in Hudibras, drawn in fig. 19. (22) Byrrhia, I apprehend to have the same prototype as the bear himself in Hudibras; or rather (as now in a human character) the same as Gloster in King Lear, drawn in fig. 78. (23) Væ! Væ! On the person of Charinus (who is speaking) may be traced two marks of the letter V, as drawn in Ita, postquam adempta spes est, lassus, cura confectus stupet. Byr. Quæso ædepol Charine, quoniam id fieri, quod vis, non potest, Velis id, quod possit. Cha. Nihil aliud, nisi Philumenam, (24) volo. Byr. Ah, quanto satius est, id operam te dare, Istum qui amorem ex animo amoveas, quam id loqui, Quo magis libido frustra incendatur tua. (25) fig. 121. This way of noticing such a circumstance is perfectly analogous to what was seen instanced so often in the play of King Lear, in respect to alphabetical and numerical characters. Fig. 121. (24) Philumena may be understood to have the same original as Trulla in Hudibras, drawn in fig 20, and situate near the person of Charinus. (25) This line and other passages relating to Charinus, have regard, to a circumstance respecting his prototype in Cha. Facilè omnes, cum valemus, recta consilia ægrotis damus. Tu si hic sis, aliter sentias. Byr. Age, age, ut lubet. Cha. Sed Pamphilum [pereo. Video: omnia experiri certum est prius, quam Byr. Quid hic agit? Cha. Ipsum hunc orabo: huic supplicabo : amorem huic narrabo meum. [dies. Credo, impetrabo, ut aliquot saltem nuptiis prodat Interea fiet aliquid, spero. Byr. Id aliquid nihil est. Cha. Byrrhia, Quid tibi videtur? adeon' ad eum ? Byr. Quid ni? si nihil impetres, Ut te arbitretur sibi paratum machum, si illam duxerit. [isthac, scelus. Cha. Abin' hinc in malam rem cum suspicione Char. O salve, Pamphile: Ad te advenio, spem, salutem, auxilium, consilium expetens. [auxilii copiam. Pam, Neque pol consili locum habeo, neque Sed isthuc quidnam est ? the moon, which it is not proper to dwell upon here, any more than it was in speaking of Magnano in Hudibras, (who has the same prototype) on occasion of passages there similarly objectionable. Pam. Næ iste haud mecum sentit ehodum; dic Nunquidnam ampliùs tibi cum illa fuit Charine? Char. Sed si id non potes, Aut tibi nuptiæ hæ sunt cordi. Pam. Cordi? Cha. Saltem aliquot dies Profer, dum proficiscor aliquo, ne videam. Pam. Audi nunc jam: Ego Charine neutiquam officium liberi esse ho minis puto, [sibi. Cum is nil promereat, postulare id gratiæ apponi Nuptias effugere ego istas malo, quam tuadipiscier. |