R Bortiffimi epifcopi Halberstatten.in Ma. Hiero. Gebuilerj + BLIOTH:ACAD:PRAGE Ottomarus Luscinius iurispōtíficij Doctor I votis proficeremus,atcp eo potissimu quisch promoucret quo maxis bi christianę etia atch etia proponis, repetis, inculcasť nempe bonorū omniū affluentia, & absoluta quanda felicitate, Id est sane quod iamdndu inda garunt philosophorū diuerse familie, quâ paulo remissius, id eft quod nemo omniū non maximopere cocupifcat, nemo no optet esse of plentissimu, Sedlo ge fecus euenit atch cogitamus futuru, ardua ducit ad hoc ipsummvia quod eft fummum, nulli sponte ac preter merita offert quãdo fudore etiavírtuti, quũ & ethnicusquifpia attingere potest, deus propofuerit. Ad summuigiť isthuc con scendere haud quacy poffimus nisi eũ tollem qui sūmus est teneamus.Ipse est g viam sese ad fumma enitentibus ad futurű palā pollicet, vt fciremus qua foret eundu. Ipfe est qui veritate se esse momstrauit, ne errore quopia perambages a re cta deflecteremus, Ipse est postremo g vita sese obtulit ne ambigeremus quo effet contendendū. Sponsorem igiť veracē atop a deo ipsam veritate sectemur oportet, cui vel folí cõiuncta funt omnia. At qui in primis hesito num alibi ma gis fpiret viua & lõge similima huius beatitatis imago in arcanis literis, quæ Ipiritu dei concepte suntat veriffime animantur, in quibus perpetuo nos fers mone alloquitur, docet & folatur deus. Nam nisime fallat opinio, iamdudum Ariftotelicis conclamatu est etiã decreris, Talem esse quen quale suaipius di Cta factacy indicarent, Atch id quide nisi libris e facris difcere nobis liccret quid geffiffet aut que dogmata posteris sanxiffet feruator nofter Chriftus felicitatis fume precor, imo vero ipsa perfecta felicitas, disperea si non iamdudū in erroris chaos prolapsi fuissemus, Quance ne sic quidē oino absit labēdi periculű, vbi vi deas vulgus hominu\tum eo qui sunt omnis literature expertes, tum vo hos rum etia qui titulis manibus doctoris gloriant, dictu mirū quantā zizanię vim in semente Cbrifti cõspergere, Fallor si non mille supstitiones, mille pitígias & totidē anilű fabularū deliramēta inuenias, que sensim in Christiana religionē ir repferint, non tam alia ob caufam, o quia diuinas illas literas vel prorfus nõ ats tingimus, vel førte frigidius aut minori sedulitate, feruore\ac cura i par erat, Scatēt nostro euo passim inexhausta quada coluuie questionu omnia, factiões sophisticarū argutiarū tam îmēso tame vario examine eruperfit, vt fümo etia ingenio pditis satisfactű videať. Si poft in numeros exanclatos labores vel fero tandem Thomiste nomen Scotistę aut Occaniste sibi liceat vendicare, Atch ins terea quis eft qui in lege dñi dies meditetur noctesche quom ne aliud quidê dici poffit ad beatitudine affequenda cõpendiofius, & ad vera sapientia indaganda expeditius perducere. lure igit optimo, nisi malis noftris velimus longius deles tari, cogimur Sixte aminissime iam tande refipifcere, & contēptis paru fynceris riuulis imo omni prorfus ex parte turbídis, ad fontana puritate quo propius fie ri poterit accedere, Ad veteres) inqua) illos graues ac folidos scriptores, q pfun funda eterne sapiêtię sensa ex fcripturę arcane penetralibus, patente meatu nos bis eruerunt, atcy vtinā pari studio tenerent omnes, videres em Christo no tam nose nobifcu of votis verbo & opere cõuenire, Habent emhoc quodamodo fis |