Obrázky stránek
PDF
ePub

Mortis opus; subitum disrupto turbine fulmen
Intonuit-surdasque tremor diverberat aures !
Atque odia oblitæ stupuere alterna vicissim
Attonitæ classes-quantos heu stragis acervos
Attulit una dies! quantos meliora merentes
Funera, letali cita mors immersit in unda!
Nec grave cessat opus: reduces séd marte furores
Ingeminant cæco-anne audis resonantia longe
Fulmina misceri, et miserum increbrescere murmur ?
Et fors Nelsoni quæ sint jam fata requires,
Quisquis eris, fidæ testans conamina Musæ :
Vulnere languentem, et Britonum fortissima frustra
Funera plorantem exhilarat Victoria signo
Nuncia sublato. Haud epulæ clangorque tubarum,
Non canor insultans hosti, non læta triumphum
Præcinuit vox: sed jam religione serenat
Summa Ducis mentem pietas, quem læta decorat
Ante alios, fortes mulcens dulcedine sensus.
Postera lux cædes, et vasta silentia belli
Pandebat, veterique ibat jam lætior unda
Nilus-"Cæsareas venisti victor ad oras,
Nobilior, miseris præbens solamina rebus!
Omnis et Ægyptus celebret vexilla salutis,
Omnis Arabs.Olim Italiæ spoliator ad oras,
Julius, et pavidis fidens Antonius armis,
At non Marte suo: jam libertate labante
Et patria amissa, dominis parere superbis

Sub juga misit opes assuetum, (inhonesta merentum!)
At tibi, Dux Britonum, victricique ordine Classi
Gratulor! hæc norunt olim penetralia Musæ,
Quæque tuum vel adhuc sacrant modulamine nomen."
Hæc dedit antiquo se attollens gurgite, Nilus
Grandævus pater, argenteamque recondidit undis
Canitiem, et glauca nituere aspergine vultus.

En, Nelsone, tuo pacatos Marte Calabros,
Sicelicosque sinus, quosque in sua regna remisit
Italiæ reges tua vindex Gloria, reddunt
Arva tua reparata manu, atque insignia sumunt
Rura nova, et luxu segetum qui floret opimo
Dives ager Brontes, veteri non degener ævo;

[ocr errors]

White, p. 110. Arabes plurimi venerunt ad littora, &c.

2 Ibid. p. 149.

VOL. XXIX.

[blocks in formation]

I

Brontæumque tenet ductum de fulmine nomen ;
Fulmine in Ætneis olim nascente latebris.
Quid memorem, Galli pulsis ultricibus iris,
Sceptra tua donata manu: monte undique curvo
Parthenopes, conspersit ubi Natura racemis
Textilibus colles, nectuntque umbracula sylvæ
Nativa-antiquam et retinentia moenia pompam
Horrescunt viridi hic dives consurgere dorso
Campus amat, glaucas vel in umbras scena recedit-
Sive ruinarum nigra succincta corona
Obruta procumbunt veterum palatia regum,
Non inhonesta situ-desiderioque reposcit
Flebile vectigal (defuncto) pristina virtus!
Quid vel opes memorem Eoas, victricia regum
Dona, aut gemmarum pretioso flore comantes
Artifices formas, partæ monumenta salutis ?
Quid memorem absenti sacrat queis patria nomen
Accumulans donis ?-patriæ te munera gratæ
Præsentem majora manent-facundia ocelli
Eloquitur tacita-et solvit tibi lacryma grates!
Sed nec clara diu, positis felicibus armis,
Deperiit virtus, patriæve amplexibus hæsit:
Scilicet insidiis secretum accendere bellum
Teutones,3 et Boreæ linquentes frigora gentes
Incipiunt, pavidum et junxerunt fœdere martem.
Non tulit hoc Britonum, quæ fulmine foedera sancit,
Majestas male læsa-at amantes otia pacis
Advolat ipsa suas ales Victoria Classes.

Est locus aggeribus+ qua se protrudit in
Pondere fixa suo, vastæ et molimine Turris,
Obvia bellantum furiis-fulgentia longe
Fulmina, et ultrices emiserat irrita flammas
Funeream expirans noctem navalis Enyo.

Quid memorare' artes veterique ignota Camoenæ
Arma Jovis nostri valet indignantia Romam?
Sæpe etiam ut campos instructo marte viderem
Erigitur nigrans bellum-tonitruque tremiscunt
Ardua terrarum artifici, glomerantque sub aura

[ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Fumiferam noctem commixtis igne tenebris:
Fulmineique orbes coeli in regione serena
Per sudum rutilant: quo maximus intonat aër-
Parte alia, cœlo labi noctisque per umbran
Flammarum longos videas albescere tractus.
Scilicet internæ rabies, clausæque latescunt
Cædes, exitio foeta, ultricemque sub imo
Occultant animam claustro; mox tempore certo
(Ut jubet ars belli, et casu solertia major !)
Erumpunt caveæ, atque effusa miserrima clades.
Sæpe etiam cum incauta petit munimina classis
Volvuntur vivis flammantes ignibus orbes ;
Qualia nec Siculis unquam Cyclopes in antris
Fulmina, nec rapidis videre Ceraunia telis.
Nec non in cædes acuens mortalia corda
Per varias artes miseros extundere casus
Sors belli docet-in mare propugnacula ducit
Et placido fluitare freto, molemque profundam
Oceani lassare docet-firmataque transtris

Bella

vomi, cæcum murorum imitantia martem.
Nec te, qui resides animos irasque tuorum
Irritus ardebas generoso accendere sensu,
Præteream indecorem; fas est et in hoste Camœnæ
Insignes mirari animos; insignia Musæ

Semper amant-vidit quoque te Nelsonia virtus,
Emula tunc licet; et meritæ præconia laudis
Ingenio insignita suo donavit; et annis
Pubescens prima lanugine vestiit ætas.
Nec mora, et hostiles decorant insignia Muros
Anglica-nigrantes illic splendere Leones,4
Hostilemque aquilam minitantem vana videres.
Quo, Nelsone, ruis vulgi dum pectore sensus
Vertuntur varii? nec fas te credere muris,
Cum nec adhuc cecidit fragor, ægrasque excitat iras
Confusæ sonus urbis, et illætabile murmur,
Cum nec adhuc sopiti animi-comitatur euntem
Majestas excelsa Ducem, et formidine cingit
Niliacæ victorem ora! trepidantia corda

1 "Bombs."

Villmoes. p. 205, White.

Hostica vexillorum insignia.

"Floating batteries."
+ Anglica.

6 Incaute Nelsonus victæ gentis populo se immiscuit. White, p. 207.

Tanta tropea ducis subeunt-labentis imago
Cronbergæ indecores animi! sublimior extat
Nobilis insigni veniens in corpore virtus-
Singula sed memorare piget: memorare juvabit
Labentes animos Galli, Nelsone, sub ictu
Sæpe tuo, et rapido prostratum fulmine Iberum.
Grande opus aggredior, carmen vocat ultima cura-
Cycneum melos extrema dulcedine fundit

Musa libens,' invita; ipso de fonte decoris
Surgit amari aliquid-grandes testata Triumphos
Ardua Traducta cerno-concedite luctus,

2

Pierides, rursum, Abraniæ quas culmine sacro
Fors vel adhuc lusisse juvat, Volfique favillam
Quæ vel adhuc colitis, cineri solatia inani!
Quid loquor?-ecce procul naves dum cæca volutant
Murmura, præsagique nitent jam funeris ignes!
Quid memorem Galli pavidos in prælia sensus,
Frendentemque animis, et vana minantis Iberi
Extructam pompam? quique ut solet æstuat imo
Corde pudor victo, mixtoque insania luctu ;3
Et timet incursus, indignaturque timere.
Hostium adhuc vultus faciesque simillima fato
Advenisse diem, longum qui tradet in ævum
Anglica facta, monet; nec nostrum pectora labi,
Æternanive metu sensit corrumpere famam
Ista dies, fastis semper servanda Britannis!
Nonne vides vel adhuc belli cum fluctuat ordo,
Ut tacito fulget victrix sententia signo ?
"Quemque suo expectat functurum patria Marte."
Et jam prospicitur nitidis incautior armis
Stans celsa in puppi virtus Nelsonia; Vestem
Lætior ars lautam multo discreverat auro,
Gemmantesque orbes, multi monumenta Triumphi.
At non ille virum (monuit præsagia mortis
Dira Comes !) curat repetita hortamina; in ipsis
Vicit! jucundumque mori succurrit in armis !

• Illud Homericum, ἑκὼν ἀέκοντί γε θυμῷ.

⚫ Abrama in culminibus victoriam gratulatus cecidit Volfius.

3 Varii hostium sensus in prælia euntium.

✦ “England expects every one to do his duty!" per Telegraph expressa.

5. Comes-Scott, qui cum Nelsono procubuit.

"Non me longa dies, nec inutilis auferet ætas,
Nec patrias victus remeabo inglorius oras."
Talis in occulto sedit sententia sensu.
Et jam procubuisse suorum funera vidit,
(Consortes laudis! sed quos mox ipse secutus)
Demessam et primo ploravit flore juventam,
Plurima quæ patrios urgebat flebilis ignes,
Nec memor invisi' venientis ab æthere teli
Ingreditur-reducem at fatum patria alta videret
Non dedit! extremam subito perlata papillam
Hasta volat, sacrumque hærens bibit acta cruorem,
Dum vis letalis sibi sufficit; abditaque intus
Spiramenta animæ funebri vulnere rumpit.
Et jam venturo labuntur frigida leto

Membra diu dubia vitæ nunc fluctuat ægræ

[ocr errors]

Lux rediviva mora; qualis flamma ultima lambit
Fessam abitura facem; nigrescunt omnia circum;
Nec tamen indecorem tua te Victoria liquit
Extrema jam in morte; suumque heroa abiturum
Voce ciet! sed vitam exhalat victor anhelam
Spiritus, insignique juvat succumbere fato!
Sic vetuit patrias vincentem cernere sedes,
Sic finem fortuna dedit! brevis occidit ætas,-
Multorum est infleta, auras ut transit arundo,
Ignotamque viam radit: Te insignior hora
Abripuit, neque enim canis aspersa senectus
Te manet, aut quasso languebant corpore vires!
Nec fuit in fatis luctu tibi condere soles !
Te non Oceani magna illætabilis unda
Gurgite sub vasto pulsat: (sed plurima functum
Exul ibi jacet umbra Ducum)-jactare favillæ
Hæc juvat insigni, tristis solatia casus !

Et jam 3 vernus honor, visit qui serior agros,
Purpureum spargit redivivis floribus aunum—
Pectore sed mosto languescunt gaudia, honore
Indelibato; et sordent mihi munere inani.
Quid si per vacuas moduletur carmina sylvas,
Et reducis pæana levem suspiret amoris

I Quod ob velocitatem non sentitur.

2 Etsi hæc a Virgilio adumbrarim, medicorum narrationibus consenquam accuratissime.

tiunt

3 Hosce versus a Grayo adumbravi:

"In vain to me the smiling mornings shine," &c.

« PředchozíPokračovat »