220

Διαύσσει τον χρυσομίτραν
Tε κικλήσκω τάσδ' επώνυμου
Γας οινοπα Βάκχον Εύίον
Μαινάδων μονός ολον,
Πελασθήναι φλέγοντ’ αγλαώπι πεύκα
Επί τον απόλιμον εν θεοίς θεόν.

ACTUS SECUNDI SCENA PRIMA.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ, ΧΟΡΟΣ.

IAMBOI.

Οι. Αιτίς: αδ αιτείς, τάμ' εάν θέλης έπη Κλύων δέχεσθαι, τη νόσο θ' υπηρετεί 225 Αλκήν λάβοις αν κανακέφισιν κακών. Α 'γώ ξένε μεν το λόγο τόδ' εξερω, Ξένο- δε το τσραχθέντG- ο γάς αν μακράν Ιχνευον αυτός, μη εκ έχων τί σύμβολον» Νύν δ' (ύςερG- γάρ αςός εις ασες τελώ) 230 Υμίν ωροφωνώ πάσι Καδμίοις τάδε Οεις ποθ' υμών Λάϊον τον Λαβδάκι

Κάτοιδεν, ανδρός έκ τίνΘ- διώλετο,
Τετον κελεύω πάντα σημαίνειν έμοί.
Και μεν φοβείται τοπίκλημ', υπεξελών 235
Αυτός καθ' αυτό: σείσεται γάς άλλο μεν
Αςεργές εδέν, γής δ' άπεισιν αβλαβής.
Εί δ' αυ τις άλλον οι δεν εξ άλλης χθονός
Toν αυτόχειρα, μη σιωπάτω" το γάρ
ΚέρδO τελώ γώ, χ' χάρις ωροσκείσεται. 240
Εί δ' αυ σιωπήσεσθε, και τις ή φίλο
Δείσας απώση τοπG-, ήχ αυτά τόδε,
Ακ τώνδε δράσω, ταύτα χρή κλύειν έμε.
Τον άνδρ' απαυδώ τέτον όςις έςί, γής
Τηδ', ώς εγώ κράτη τε και θρόνες νέμω, 245
Μήτ’ εισδέχεσθαι μήτε προσφωνείν τινα,
Μήτ' εν θεών ευχαϊσι μήτε θύμασι
Κοινόν ποιείσθαι, μήτε χέρνιβας νέμεν
Ωθείν δ' απ’ οίκων ωάνίας, ως μιάσματG-
Tεδ' ημίν όντG» ως το Πυθικόν θες 250
Μαντείον εξέφηνες αρτίως εμοί.
Εγώ μεν ούν τοιοσδε τώ τε δαίμονι
Τα τ' ανδρί τω θανόνι σύμμαχος πέλω.
Κατεύχομαι δε τον δεδρακότ', είτε τις
Είς ών λέληθεν, είτε σλειόνων μίτα,

255

255. It is not difficult to conceive that the letters which were shewn by figures 9 and 10, ante, to compose the name of Ralph in Iludibras, have a resemblance also to the two Greek words Εις ων, as drawn in

Fig. 123.

the s being in shadow, and all the other letters in light; and the various human like prototypes shewn, passim ante, to be formed out of the shadows of Ralph's (now Edipus's person) give a ready explanation likewise of the πλειονων μετα. The frequent use of κακον, κακως, and the like terms, with respect to Edipus, have regard to his prototype (the same as that of Ralph in Hudibras) being often likened to the devil.

260

Κακον κακώς νιν άμοιρον εκτρίψαι βίον.
Επεύχομαι δ' οίκοισιν ο ξυνέσιος
Εν τοις έμοίς γένοιτ' εμού συνειδότος,
Παθείν άπερ τοϊσδ' αρτίως κρασάμην.
Υμίν δε ταύτα πάντ’ επισκήπιω τελεϊν,
Υπέρ τ' εμαυτό, του θεά τε, τήσδε τε
Γής, ώδ ακάρπως καθέως εφθαρμένης.
Ουδ' ο γάρ ήν το πράγμα μη θεήλατον,
Ακάθαρτον υμάς εικός ήν έτως εάν,

Ανδρός γαρίςο βασιλέως τ’ όλωλότος, ο Αλλ' εξερευνάν" νύν δ' επικυρώ τ' εγώ,

Εχων μεν αρχας ας εκείνος είχε πρίν,
Εχων δε λέκτρα, και γυναίχ ομόσπορον,
Κοινών τε παίδων κοιν' αν, α κείνω γένος
Μη δυσύχησεν, ήν αν εκπεφυκότα.
Νύν δ' ες το κείνο κράτ’ ενήλαθ' η τύχη.
Ανθ' ών εγώ τάδ' ώσπερεί τέμε πατρος
Υπερμαχέμαι, καπί πάντ' αφίξομαι

957. Ξυνεσιος.-258. Συνειδοτος.-261. Υπερ τ' εμαυτε, τε θεε τε.-263. Πραγμα θεηλατον.-265. Ανδρος ολωλο. tos, and the four lines from the 267th.

Ζητών τον αυτόχειρα το φόνο λαβείν,
Τα Λαβδακείω παιδί, Πολυδώρο τε και 275
Το ωρόσθε Κάδμο, το πάλαι τ' ΑγήνορG.
Και ταύτα τους μη δρώσιν, εύχομαι θεος
Μήτ’ άροτον αυτοίς γήν ανιέναι τινα,
Μήτ' όν γυναικών παίδας" αλλα το πότμο
Τα νύν φθεράσθαι, κάτι τεδ' εχθίονι. 280
Ημίν δε τοις άλλοισι Καδμείοις, όσοις
Τάδ' ες' αρέσκονθ', ή τε σύμμαχο Δίκη,
Χ’ οι πάντες ευ ξυνειεν είσαεί θεοί.

Χο. Ωσωές μ' αραϊoν έλαβες, ώδ' άναξ ερώ Ούτ' έκτανον γας, έτε τον κτανοντ' έχω 285 Δάξαι. το δε ζήτημα, το πέμψαν7G- ήν Φοίβο τόδ' ειπείν, όςις είργαςάι πόλε.

Οι. Δίκαι ελεξας: “ αλλ' αναγκάσαι θεος, « Αν μη θέλωσιν, έδε ας δύναιτ' ανηρ. Χο. Τα δεύτερ' έκ τώνδ' αν λέγοιμ', ά μου δοκεί.

290 Οι. Εί και τρίτ' εςί, μή παρης το μή και φράσαι.